บ้างซึ่ง

บ้างซึ่ง...

เสพโลกด้วยเปลวไฟแห่งความชั่วร้าย

ตักต้มมหาสมุทร เติมพริกลมพายุ

บีบคั้นก้อนเมฆ ฟาดกระเซ็นขอบฟ้า

เพียงมื้อเที่ยงน้ำตาขั้วโลกก็ละลายเสียแล้ว

ใบหน้าแห้งของผืนดินแดดเดียว

ถูกจับทอดขณะไฟแรงจัด

ความเจ็บปวดของต้นไม้

แตกกระจายในกองเพลิง

ร่วงสู่อาหารว่างยามบ่าย

พลบค่ำอันกระหายเร้นลับ

ขอดเกล็ดดวงดาวจนเกลี้ยง

ก่อนอาหารมื้อใหญ่

หั่นสับเทือกเขาในเงามืด

ปิ้งย่างสำราญเริงเล่น

ในเครื่องปรุงรสเอร็ดอร่อย

แม้ขณะหลับ

ยังเผาไหม้ความฝันจนดำมืด

บ้างซึ่ง...