บางทีเธออาจไม่รู้ว่า



บางทีเธออาจไม่รู้ ว่า
ความคิดถึงแห่งฉันนั้น เช่น

กอไม้ประหลาด

บนเกาะมหัศจรรย์

แม้ฟากฟ้าจะกว้างไพศาล

แลดูห่างไกล ระหว่าง

แต่กอไม้ความคิดถึงแย้มบาน

ไหลทอดสู่เธออย่างลึกซึ้ง

เคลิบเคลิ้มสม่ำเสมอ

ขณะหลับตาและลืมตา

เห็นภาพตนเองพร่างพราว

ล่องลอยเลียบเลาะ

ปรุงใจถึงเธอ

ปรารถนาเธอ

ติดตามเธอ

ไม่อาจถอนใจจากไปได้

Comments

Popular posts from this blog

ช้ำใจยอมรับ

เดินเตร็ดเตร่

ทุ่งวอเตอร์ชิพ