ยามเย็นแง่ลบ

ยามเย็นแง่ลบ
อยู่กลางตะวันเศร้ากับความหวังเก่าเก่า
ลากจูงให้ปวดร้าวได้เสมอ
ฝนตก.....ทำไมใบไม้จึงร่วงพรู
สีเขียวหม่นสะบัดราวอาวุธสาดซัด
ฟ้าคะนอง คำรามขณะในมหานคร
อำนาจความเชื่อไยแหลมคมนัก
ความดีบิดเบี้ยว
เรือใบศรัทธาพยายามหลบหลีกแง่งหิน
ไม่เห็นหรือว่า ท้องฟ้าไร้ดาวเดือน
ไม่เห็นหรือว่า ความมืดยิ่งโสโครก
ไม่รู้หรือไร ว่า พรุ่งนี้อาจเปล่าเปลือย
มหานครสีขาวกลางฝัน
ของคนชั่วพิการทางความคิด
ไม่ได้มีอยู่จริง