บ้านซึ่งรกรุงรัง

ความจริงคือบ้านซึ่งรกรุงรัง
ด้วยสิ่งของโบราณ
นาฬิกาแปดเหลี่ยมหงอยหงอย
แมงมุมครอบครองด้วยชุดหยักไย่
ตู้ไม้เก่า หนังสือเก่า ก ระ ว น กระ วา ย
รอยหมึกการพิมพ์ฉับแกระ ล้าเวลาอยู่ในซอกเล่ม
กระดาษสีเหลืองน้ำตาลอ้อย อกหักกับอดีต
โต๊ะ เก้าอี้ ลายไม้ร่องลึกขมุกขมัว
ดังเถ้าถ่านในสายลม
รูปสีขาวดำกับโชคชะตาที่บังเอิญเกาะฝุ่น
เต็มรอยด่างเส้นกรอบรูป
เครื่องครัวทองแดงเขรอะด้วยสีเขียวตะไคร่น้ำ
โอ้....รูปแผนที่ค้างฝัน
ประตูบานเฟี้ยมปิดรอยยิ้ม กลอนหักบิ่น ค่ำคืนหลงทาง
ชิวิตธรรมดาเก่า เก่า
เต็มบ้านซึ่งรกรุงรัง
ประทับรอยเดิมเดิม
เป็นบทเพลงกล่อมล้าสมัย
กับความอ่อนเยาว์ถูกกักขังในความทรงจำ