ดาวตกกรีดแก้มฟ้า

เกลื่อนกลาด..... ผู้คนมากมาย หน้าตาประหลาด เหมือนเซลล์พืชเซลล์สัตว์ บ้างเหมือนผิวหนังยีราฟ เหมือนกระดูกคางสัตว์ล้านปี บ้างเหมือนเห็ดราทันทีทันใด เหมือนครีบส่วนก้นของปลาบางขณะ บ้างเหมือนกระดองเต่ายืดเยื้อ เหมือนทุนนิยมลิงโลด บ้างเหมือนช่อองุ่นและลูกสนเหยเก เหมือนลำดับชั้นหินชาเย็น บ้างเหมือนการตกตะกอน ไม่สมบูรณ์ เหมือนเขียวคมล่าเหยื่อยามดึก บ้างเหมือนรถเข็นในห้างต่างชาติ เหมือนวัตถุเสเพลในชีวิตประจำวัน เคว้งคว้าง..... ผู้คนมากมาย อารมณ์แปลกแปลก เหมือนสื่อสมัยใหม่ไวรัสนิยม บ้างเหมือนเปลือกหอยที่น้ำท่วมถึง เหมือนการกระจายเมล็ดในทุ่งแห้ง บ้างเหมือนผีพุ่งใต้รายวินาที เหมือนสีของเมืองใหญ่กำลังพัฒนา บ้างเหมือนประชาธิปไตยตำแหน่งลวง เหมือนเส้นใยโวหารรุงรัง บ้างเหมือนเข็มนาฬิกาที่รวบเข้ามา เหมือนภาพกระจกเงาเสมือนยามพลบ บ้างเหมือนพันธุกรรมจัดเตรียม เหมือนกันและกันไม่ยอมแยกจากโรคร้าย บ้างเหมือนการกระโดดสร้างภาพลักษณ์ เกลื่อนกลาด ชินชา เคว้งคว้าง เบื่อหน่าย ผู้คนมากมายแปลกแปลก อารมณ์มากมายประหลาดประหลาด ซึ่งถูกออกแบบขึ้นมา เพื่อนำไปสู่ความสำเร็จ ??? ?? ??????? ?? ????? ?? ??? เกลื่อนกลาด ชินชา เคว้

หรือเธอแกล้งไม่รู้ ไม่รู้ ปล่อยให้ใจฉันโล้ชิงช้าเช้าค่ำ อยู่ค่ำเช้า ค่ำ เช้า ค่ำคืนดาวเกลื่อนเดือนพราว ลมรำเพยหนาวหนาว หนาวจับใจ มองมองเหม่อเมฆหมอง หมอง มองจากดวงตาคิดถึงร่ำไห้ ร่ำไห้ โอ้เธอ...โอ้เธอแสนไกล ไม่เคยละลาย ไม่ ละ ลาย จาก จากจาง.......