ดาวตกกรีดแก้มฟ้า

เมื่อเธอจากไป ความตายทิ้งปีกอ่อนไหว ไว้กลางดวงใจฉัน โอ้ปีกที่บอบบาง อ่อนแอ ฉันยังตกอยู่ในห้วงมหาสมุทรอาลัย ท้องฟ้าความคิดถึง ซึ่ง มิเคยสว่าง เต็มไปด้วยดวงดาวโศกเศร้า ดารดาษ ในค่ำคืนจันทร์เสี้ยว ทอแสง ร้ า ง ขาวซีด เวิ้งไกลเพียงใด ก็ไม่อาจฝ่าข้ามความมืดไปได้

ความอ่อนน้อม ฉันพยายามโน้มใจลงสู่ - - - ความนุ่มนวลเปี่ยมปริ่ม เพื่อหนีจากความกระด้าง ความไม่พึงใจ ความก้าวร้าว ความเหยียดหยาม น้อมใจลงสู่ เบื้องหน้าขณะอารมณ์เหล่านั้น ทว่าตรงบ่อลึกแห่งความอ่อนน้อม อนิจจา 'ฉัน'ยังเกี่ยวติดอยู่ตรงขอบบ่อ

ภูมิศาสตร์ความหลัง ทุกเส้นทางเป็นของเธอ ณ ที่ซึ่งภูมิประเทศอัดแน่น มากมายาทุกภูมิภาค และที่นั่นมีภูมิทัศน์สวยงาม ลึกซึ้ง โอ้- - ภูผาแห่งเธอ แน่นหนักภูมิลำเนาใจ