ดาวตกกรีดแก้มฟ้า

โอ้..ความเหน็ดเหนื่อย ไยเวลาจึงพะเน้าพนอเจ้า อยู่ในกายฉัน และ ใจซึ่งอ่อนเปลี้ย สายลมการงาน พัดมาจากหนไหนกันหนอไม่ยอมหยุดนิ่ง ทิศตะวันออกเหนียวหนืด ทิศตะวันตกละลาย ฤๅทุ่งแดดมีน้ำหนัก ร่มไม้มิเพียงพอ จะ หยุดพัก เวลาก็มาพรากสู่เวลา เหนื่อยล้า หลายวันผ่านมาร่างกายตกน้ำ เวลา

ฉันจะไม่ลืมเลือนเธอ นกโกกิลาคร่ำครวญจนยามเช้าปวดร้าว โอ้....'รงค์ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ น้ำตาปลาตะเพียนท่วมท้องฟ้า หนักอึ้ง กระทั่งคล้ายลดต่ำลงมา ดวงจันทร์ซีดหลังเงาเมฆหมอง เมรัยดวงดาวไหลนอง *หอมดอกประดวน , ขี่ม้าชมดอกไม้ , เสเพลบอยชาวไร่ , เปลี่ยวคอนกรีต ..... ตัวหนังสือถูกย่างโดยความโศกซึม ความตายแห่งเธอ ป่นความเศร้าหมองเต็มหัวใจฉัน โอ้... 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ฉันจะ ไม่ลืมเลือนเธอ * ชื่อหนังสือของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์