ความโดดเดี่ยว

ความโดดเดี่ยว
คือเส้นขอบฟ้าถูกจับยืดออกไป
เนื้อทะเลเหมือนวุ้น
ซึ่งฝูงปลากลายเป็นหนามกุหลามแหลม
ระเริงแรง
ชั่วโมงยาวนาน
ยามเย็นแง้มประตู
ออกไปสู่ความมืด
ในความมืด
เห็นแสงจันทร์เปราะบางเกี่ยวค้างขอบฟ้า
ปลายฤดูร้อน