ศูนย์นาฬิกา
0.00 นาฬิกา
อันอร่ามเรืองรอง
ด้วยการเฉลิมฉลอง
เวลาจรจากไปในห้วงลึกแห่งราตรีกาล
มหานครความรู้สึกเต้นระยิบระยับ
ทว่า บ้านอันแท้จริงแห่งเวลาก็คือความนิ่งสงบ
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments