โลกใส่สี

โลก
ใส่สี
นับตั้งแต่รุ่งเช้าคือสีชมพูปนส้ม
ผิวปากเริงรื่นกับดวงอาทิตย์ไข่เค็ม
ต่อมาจึงปาดสีแดงเที่ยงวัน
โก่งคันศรให้สีแดงแตกไหม้
ตกลงในท้องทะเลปรารถนา
แ ล้ ว เลี้ยวลมโกรกยามบ่าย
ปรายมายาหมอกพรางใจ
ขับกล่อมสีม่วงโอนเอน
หมุนหงอยระหกระเหิน
หลากล้นหลุมอารมณ์คลุมเครือ
ก ร ะ จ า ย สีครามเวิ้งยามเย็น
ภายในความเศร้าเนิ่นนาน
บนท้องทุ่งขุ่นกองฟืนเปียกชื้น
คือศิลปะสีเทาใต้ซากปรักหักพัง
ห น ท า ง ของผู้เต็มทุกข์
ก้าวสู่ดินแดนสีน้ำเงินพลบค่ำ
โอ...หลงเข้าใจว่านิ่งเรียบ
ความหนาวยังอยู่บนเชือกเส้นเดียว
กระตุกสีเขียวเหลืองกระพือปีกชายฝั่ง
อรุณรุ่งวางช่อดอกไม้อีกครั้ง
ในมวลสีที่หมุนวน
โลก
ใส่สี