ในความแปลกหน้า
ในความแปลกหน้า
เก้าอี้ อาจใช่ ผ้าเช็ดหน้า
ผัดไทย อาจใช่ หลอดดูดน้ำ
ใบกะเพรา อาจใช่ ปลาทะเลลึก
ขนมปัง อาจใช่ กาแฟร้อน
ผู้คนใช้ถ้อยคำพื้นพื้น
อาจใช่ บทกวีง่ายง่าย
กำลังแกะชิ้นคำน้อย น้อย
ทอดปูเป็นทางเดินเท้าถึงกัน
๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๐ :
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments