ฉันจะปัดฤดูหนาวออกไป

ยามเช้ากลางกุมภา
ช่างดื้อรั้น
เห็นจันทร์เว้าขาวซีด เลือนลาอย่างไม่ยินดี
ดวงอาทิตย์เดินออกจากบ้าน ใบหน้าแบนราบ
คล้ายถูกก้อนเมฆแย่งชิงแสงสีชมพูเข้ม
ความฝันครุ่นคำนึง "ฤๅเพียงจะฝัน"
ชะงักปลายเส้นขอบฟ้าชั่วขณะ
หมอกสีเทาจาง ทว่าหนาวไม่จบสิ้น
น้ำค้างบนยอดหญ้าสีน้ำเงินหม่น
ลมเป็นเส้นตรงเฉยเมย
ปรอยดอกไม้สีม่วงขาวประปรายตามแนวกิ่ง
ต้นไม้ไร้ใบสีคล้ำ อีกหลายหลายต้นเหลือบแล
ถ้าเธอมา "ฉันจะปัดฤดูหนาวออกไป"

(กุมภาพันธ์ 2552)