อาลัยต้นจัน

เนิ่นนานมาแล้วกว่าเจ็ดสิบปี
ต้นจันกลางแสงจันทร์
โอบเอื้อสรรพสิ่งในร่มเงาเขียว
สง่างามดั่งราชาแสงแดด
อ่อนโยนราวราชินีแสงจันทร์
สีเหลืองลูกจันประดับกิ่งใบฤดูเวลา
เปลือกสีด่างแต้มรอยยิ้มเก่าแก่
หอมกรุ่นเสมอในสายลม
ขณะครุ่นคำนึง
กรกฎาร้างลาเมื่อฝนพรำสาย
อาดูรอาลัย ต้นจันแสนงาม

อาลัยต้นจันบ้านพจนา จันทรสันติ