ดอกไม้ของความละอาย

ดูซิ......
ดอกไม้ของความละอาย
ผุดขึ้นตามรูขุมขนและร่องเนื้อ
ดอกแล้วดอกเล่า คลี่ขยายความละอาย
ชัดเจนอยู่โดยท่าที
แจ่มจัดอยู่ในดวงตา
กึกก้องอยู่เต็มเสียง
ความละอาย ความละอาย ความละอาย
แบ่งบานเต็มตัว
ละอายต่อเสียงของความจริง
ต่อคนกล้าก้าวเสียสละ
ละอายต่อน้ำตาฝนที่พรูฟ้า
ในความหนาวเย็นของเพื่อนร่วมชาติ
ในสังคมที่แสร้งว่า
การหย่อนบัตร คือ ประชาธิปไตย