ยามเย็นแสนไกล

โอ้ยามเย็นแสนไกล
ความอ้างว้างยาวเหยียดสุดปลายฟ้า
ฟุ้งความว้าเหว่ลายดอก
ก่อนแดดจะปิดประตู
ฉันพับใจเป็นฝูงนก
บิน ช้า ช้ า า า ไปหาเธอ