ลมสีฟ้าว้าเหว่

ค่ำ - คืน
ลมสีฟ้าว้าเหว่
ทำให้ดวงจันทร์เหงา
ไหวเสียงลมทอดแผ่วจากไกล ไ ก ล
ณ ที่ซึ่งการรอคอย
ดังเช่นวันก่อนเก่า
บานประตูไม่อาจข่มตาหลับ
เต็มไปด้วยบทกวีเปล่าเปลี่ยว
กลางทะเลไร้ฟากฝั่ง
ที่พักอิง
ขณะคลื่นวนครั้งแล้ว ครั้งเล่า