ลมหายใจเวลาเย็น
ลมหายใจเวลาเย็น
ขาดห้วงในหม่นแดด
โหยหา
..... .... ... .. . . . . .
ปรารถนาให้ความทุกข์
นอนราบบนเส้นขอบฟ้า
ลืมตื่น
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments