นามเมฆแห่งแผ่นดิน
ต้นไม้คือนามเมฆแห่งแผ่นดิน
นฤมิตรจากเธอคือความเป็นไปของโลก
อ่อนโยนละมุน
ใบไม้ ใบไม้ ใบไม้ ใบไม้
แดดเขียวกระจ่าง
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments