ยามเช้าสีเสาวรส
ยามเช้าสีเสาวรสปนมะนาว
รสเปรี้ยวเปิดโลกฉับพลัน
แผ่นดินบิดขี้เกียจ
น้ำค้างตก
แดดเร่งเก็บมุ้งหมอก
ค่ำคืนเหี่ยวแฟบ
ย่ำรุ่งจากลา
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments