ตัวขี้เกียจ
ริ้วรอยรางราง
ขีดเส้นมาอย่างไร้เดียงสา
ขยับเรื่อยเปื่อย
ขยุกขยิก
เฉื่อยช้า
อืดอาด
เนือยนือย
..........
ตัวขี้เกียจ
ได้แต่เพียงรอคอย
ภาพที่รอคอย ถ้อยคำอ่อนโยนภายใต้แสงจันทร์ ในคืนเปลี่ยวเหงา ได้แต่หวังคำหวานซึ่งมัก ไถลบนถนนแห่งอื่น,ซึ่งคดเคี้ยว อีกยาวนานกว่าจะมา นานเท่าไหร่แล้วหนอ ที่น้ำตา ร้างฟากฝั่งแลเห็น หรือราวกับว่าที่แท้ เป็นคนแปลกหน้า
Comments